وقتی نام جهاد اقتصادی شنیده می شود،شاید اولین مفهومی که به ذهن می رسد،اقدامی تخصصی است که تنها طیف خاصی از افراد جامعه را شامل می شود،افرادی که فعالان سیاسی هستند ،یا کارشناس اقتصادی هستند . اما واقعیت این است که...
وقتی نام جهاد اقتصادی شنیده می شود،شاید اولین مفهومی که به ذهن می رسد،اقدامی تخصصی است که تنها طیف خاصی از افراد جامعه را شامل می شود،افرادی که فعالان سیاسی هستند ،یا کارشناس اقتصادی هستند . اما واقعیت این است که این مفهوم به تنهایی هیچ کدام از این مضامین را در بر نمی گیرد،بلکه گستره آن همه ی افراد جامعه را پوشش می دهد و هر فردی با هر تخصص یا حرفه ای می تواند در اجرای این هدف قدم بردارد و نقش آفرینی کند.به طور کلی ماهیت حرکت جهادی این گونه است که تمام طیف جامعه را در بر می گیرد،ما دراین مقاله نمی خواهیم به بررسی بعد جهادی این مفهوم بپردازیم بلکه هدف بعد اقتصادی آن است. تنها استفاده ای که از کلمه جهاد میکنیم همین جامعیت این مفهوم است. بنابراین جهاداقتصادی تنها شامل فعالان اقتصادی در بازار کار و سرمایه نمی شود،بلکه زنان خانه دار را نیز شامل می شود.
اما در حقیقت یک بانوی خانه دار چگونه می تواند در این عرصه مفید واقع شود؟آیا بستر مناسب برای فعالیت این گروه ازافراد جامعه فراهم شده است؟ و یا به طور کلی پیش نیازهایی لازم است یاخیر؟
اگر بخواهیم نگاهی به تاریخچه حضور زنان خانه دار در فعالیت های اجتماعی و سیاسی بیندازیم، نزدیکترین نقطه روشن در زمان جنگ بود،در واقع به سالهای آغازین انقلاب می رسیم. در سالهایی که به واقع جنبشی همه جانبه اتفاق افتاد.بانوان و دختران در این برهه از زمان نقش بسزایی داشتند،نخستین و مهمترین نقش آنها اداره و حمایت از کانون خانواده در شرایط دشوار بود که با سعه صدر، بسیاری از مشکلات را در نگاه سربازان جبهه ی حق، سهل می کردند.شرکت آنها در فعالیت های فرهنگی و آموزشی ،استفاده مفید ازنیروی کارجدیدی بود که تا ان روز بالقوه مانده بود . منظور ما ازیادآوری آن روزها این است که بدانیم امروز هم در نقطه حساسی از تاریخ ایستاده ایم.جایی که باید نقطه عطفی شود برای آیندگان.بنابراین باید بکوشیم تا تمام نیروهای بلقوه در کشور را فعال کنیم.هر کس به نوبه خود و به اقتضای شرایط و امکانات خود.
بانوان درشرایط دشوار اقتصادی که بیشتر افراد جامعه را درگیر خود کرده است،با مصرف درست و بهینه و با مدیریت منابع موجود، می توانند گامی موثر در جهت بهبود شرایط در محیط خانواده ایفا کنند.همچنین با تربیت درست فرزندان،فرهنگ استفاده مطلوب و عدم اسراف را در جامعه ترویج دهند .
بانوان درشرایط دشوار اقتصادی که بیشتر افراد جامعه را درگیر خود کرده است،با مصرف درست و بهینه و با مدیریت منابع موجود، می توانند گامی موثر در جهت بهبود شرایط در محیط خانواده ایفا کنند.همچنین با تربیت درست فرزندان،فرهنگ استفاده مطلوب و عدم اسراف را در جامعه ترویج دهند.
متاسفانه در حال حاضر کشور ما درگیرفرهنگ رفاه طلبی افراطی و مصرف بیش از توان تولیدی است.
اصولا در جامعه ای تورم ایجاد می شود که تقاضای کالاها بیشتر از عرضه آنها باشد.وقتی در جامعه فرهنگ پس انداز جایی نداشته باشد ، نقدینگی افزایش می یابد و قیمت کالاها هر روز بالاتر می رود.
از کجا باید درست شود؟از خانه با مدیریت صحیح اقتصادی وپس انداز، یا از جامعه با کم کردن مخارج دولتی و یا برنامه ریزی صحیح؟
درحال حاضر بحث ما در رابطه با بانوان و نقش آنها در توسعه است.بنابراین دولت وتصمیمات دولتی را کنار می گذاریم و تنها درچارچوب خانواده ادامه می دهیم.
جهاد اقتصادی را می توان توسعه و رشد همه جانبه تلقی کرد.با این تلقی، درست است که نقش بانوان خانه دار را در توسعه بررسی کنیم.اولین نقش،همان توسعه فرهنگ خانواده است.که با تربیت درست فرزندان عملی می شود.شاید سؤال ایجاد شود که تربیت صحیح فرزندان چه ارتباطی با جهاد اقتصادی دارد؟
واقعیت این است که جهاد اقتصادی،امری نیست که تنها امسال به آن می پردازیم ،بلکه راهی است که باید امتداد داشته باشد تا به نتیجه برسد.بنابراین حرکتی که امروز آغاز شده ،فردا به دست جوانانی سپرده می شود که اکنون در کانون خانواده پرورش می یابند.
نقش حمایتی بانوان در خانواده،تأثیر بسزایی در روحیه کار و تلاش اقتصادی مردان دارد.اما از این نقش که بگذریم به تأثیر زنان در مدیریت و برنامه ریزی خانواده می رسیم.
مهمترین پیش نیاز برای رشد،برنامه ریزی صحیح است.این مهم چه در خانواده و چه در بعد جامعه، اهمیت بسیار دارد.اساسأ تا برنامه ریزی نباشد و افقی مشخص نشود حرکت سمت و سوی درستی پیدا نخواهد کرد.اگر خانواده ها برنامه ریزی درستی برای آینده خود و فرزندان خود داشته باشند،می توانند با صرف منابع کمتر به اهداف خود برسند.بخشی از این منابع هزینه مالی و برخی هزینه فرصت بردوش خانواده ها می گذارد.زمانی که یک بانوی خانه دار در خانه برای اداره امور منزل صرف می کند،هزینه ای دارد،در واقع او می توانست در آن فرصت به فعالیت اقتصادی پرداخته و درآمد کسب کند.بنابراین باید برای این زمان برنامه ریزی کرد.اما برنامه ریزی تنها به این مفهوم نیست،برنامه ریزی برای بودجه خانواده یا همان دخل و خرج خانواده بسیار مهم است.
واقعیت این است که جهاد اقتصادی،امری نیست که تنها امسال به آن می پردازیم ،بلکه راهی است که باید امتداد داشته باشد تا به نتیجه برسد.بنابراین حرکتی که امروز آغاز شده ،فردا به دست جوانانی سپرده می شود که اکنون در کانون خانواده پرورش می یابند .
شاید بگویید، در شرایطی که ثبات اقتصادی وجود ندارد .برنامه ریزی هیچ ضمانت اجرایی ندارد بنابراین سودی هم نخواهد داشت.این امر تاحدودی صحیح است در واقع درست است که در شرایط عدم اطمینان،ممکن است برنامه ریزی ها درست از آب درنیاید.اما این به این مفهوم نیست که همه شرایط در یک آن تغییر خواهد کرد.حتی اگر اینگونه شود باز هم افرادی که برنامه ریزی کرده اند،بهتر با شرایط جدید روبرو خواهند شد.بنابراین بهتر است هر خانواده برای آینده اقتصادی،تحصیلی و شغلی افراد خود برنامه ریزی انجام دهد و با مدیریت صحیح آن را به اجرا در بیاورد.
کلمات کلیدی:
